Deze post wil ik wijden aan mijn trouwe vriend Zwabber. Hij is bijna 15,5 jaar bij me geweest. Altijd een beetje een zorgkatje geweest, maar toch een o zo'n taaie rakker. En een liever karakter kun je je niet voorstellen.
Hij was ongeveer 4 maanden toen ik hem bij de fokker ophaalde, het was een feest om hem mee te nemen. Hij vond het geweldig om met me mee te mogen, hij zat gezellig in het kattemandje te spinnen en hij leek wel te kunnen kletsen. Hij keek me met die enorm grote ogen aan en vanaf dat moment was ik helemaal verknocht aan hem.
Thuis gekomen mocht ie kennis maken met de andere katten, die vonden hem eerst maar niks, maar hij vond hen geweldig. Het duurde niet lang of hij had het ijs gebroken bij de rest.
Hij ging zelfs mee op vakantie samen met zijn vriend Poetsie, heerlijk vonden ze dat (niet de reis). Lekker spelen in de natuur en bij ons zijn. Nadat zijn makker Poetsie overleden was, zijn we op zoek gegaan naar een nieuw maatje voor hem.
Dat werd Sepke, de zwarte poes, wat was ie blij met zijn vriendinnetje. Een heerlijke spring in het veld en wel een beetje druk voor hem, hij deed zijn best om haar bij te benen.
Uiteindelijk hebben we voor een beetje rust onze Baily gehaald, daar werd ie ook erg hecht mee.